U bent hier

Winslow, Don - De Grens

Waardering ****

Don Winslow levert met De Grens een laatste deel af van een trilogie rondom de “war on drugs”, waar het bij de start nooit het plan was om een trilogie te schrijven. Zelf zegt hij hierover dat hij dacht na twee boeken klaar te zijn, maar dat hij in alle eerlijkheid niet kon ontkennen dat hij nog niet klaar was met hoofdpersonage Art Keller en was er nog meer te vertellen over de drugshandel. Hij koos er bewust voor om dit boek grotendeels in de Verenigde Staten te situeren, omdat hij van mening is dat het Mexicaanse drugsprobleem mede wordt veroorzaakt en in stand wordt gehouden door de VS. Zijn reden om dit derde deel, voor het eerst, verslaafden op te voeren is dat hij het leven van een verslaafden vanuit een persoonlijk perspectief wilde weergeven (bron: https://mysterypeople.wordpress.com/2019/02/28/interview-with-don-winslow/).

Na een mislukt vredesoverleg leidt Art Keller korte tijd een teruggetrokken bestaan, maar dan wordt hij gevraagd als directeur van de DEA. De enige manier waarop hij denkt zijn queeste tegen de Mexicaanse drugsproblematiek voort te kunnen zetten, dus neemt hij de baan aan. Met de dood van kartelleider Adan Barrera komt er ruimte voor een nieuwe leider, maar de grote vraag is wie zijn plaats in kan nemen.

Met het openslaan van De Grens wordt pas duidelijk dat het gaat om het afsluitende deel van een trilogie, iets wat niet duidelijk is gecommuniceerd door de uitgeverij. Winslow opent zelf met een korte uitleg en dan blijkt zelfs dat het eerste deel van de trilogie (Power of the dog) nooit in het nederlands is verschenen. Met een knallende proloog opent Winslow het verhaal, waarbij hoofdpersonage Keller in een schietpartij verzeild raakt. Daarna volgt er een zeer gedetailleerd eerste deel van het boek waarin je als lezer alles te weten komt over de kartelvorming in Mexico. Wie is leider waarvan, welke (familie)banden liggen er tussen de personen en kartels en waar zit de macht. Dit is helaas erg veel droge materie waarbij, door de mate van gedetailleerdheid, de snelheid van lezen erg laag komt te liggen als je het goed wilt kunnen volgen. Toch weet Winslow ook in dit deel van het boek voldoende te boeien om door te willen lezen. Hoofdpersonage Art Keller is in dit boek directeur van de DEA, waarin hij een duidelijke eigen lijn uit gaat zetten. Het is een man die weet wat hij wil en daarvoor gaat, ook als dit absoluut niet is wat de politiek macht wil. Ergens roept hij wel het idee op van een vos die wel zijn haren maar niet zijn streken verliest, die met zijn beide voeten in de klei blijft staan ondanks dat hij één van de hoogste posities in het land bekleedt en een man die leiding geeft door te vertrouwen op de mensen in de praktijk. Na ongeveer een derde van de 750 pagina’s krijgt het verhaal meer vaart omdat het meer gaat draaien om het hier en nu dan het schetsen van het kartel in al zijn vormen. Winslow voert wel veel verhaallijnen op, die niet alle evenveel toevoegen aan het verhaal. Zo is er een zeer intrigerend verhaal over de jonge Nico die als migrant onderweg gaat, maar de echte link met het plot lijkt wat gezocht over te komen. Dit soort verhaallijnen zorgen weliswaar voor een 3d beeld van het leven met en voor drugs maar zorgen ook voor een enorme dikte van het boek. Een echte spanningsboog kun je in dit boek, ook al valt het onder het genre thriller, dan ook niet echt zo benoemen. Maar de wijze waarop Winslow de aandacht weet vast te houden omdat je wil weten of Keller zijn doel zal bereiken is een goede reden om dit boek zeker niet links te laten liggen.

 


www.schrijfplezier.eu: Columns, Recensies en meer.

Copyright © 2023 Schrijfplezier.eu