Mierlo, Chantal van - De laatste vrouw

Waardering ***

Nadat recent De Verloren jongen**** is uitgebracht door Uitgeverij CrimeCompagnie verscheen op 15 maart 2022 ook het 2^de deel in de serie rondom Julia Menken, van auteur Chantal van Mierlo, in de boekhandel. De laatste vrouw verscheen al eerder als Storytell Original maar is nu ook te lezen, het derde deel van de trilogie staat voor medio juni gepland.

Na een groot en vreselijk verlies is Julia Menken aan het struggelen om haar leven weer op te pakken. Ze wordt tegen haar zin toch weer bij een zaak betrokken, meerdere vrouwen zijn verdwenen en ondanks dat er geen enkel spoor is denkt de lokale recherche dat deze zaken aan elkaar gelinkt zijn. Terwijl Julia moeite heeft om zich te concentreren op de zaak komt er een andere dreiging om de hoek kijken, Julia loopt het risico de voogdij over haar zoon te verliezen.

De mooie blauwe cover met de vlinder past goed naast de cover van De verloren jongen waardoor dit als een mooie serie in de boekenkast kan pronken. Op de cover wederom de vermelding “niet voor tere zieltjes, **** Vrouwenthrillers” waarbij onduidelijk is of dit boek dezelfde aanduiding heeft gekregen als het eerste deel of dat het een aanduiding van de trilogie is. Voor wie het eerste deel al gelezen heeft zal de verwachting in ieder geval zijn dat Van Mierlo wederom expliciet zal zijn in haar schrijfstijl.
Dit deel speelt zich af ongeveer een jaar na het eerste deel en na een proloog rondom een heftig incident gebruikt van Mierlo de eerste 3 hoofdstukken om de situatie te schetsen waar Julia Menken op dit moment in zit. De verplichte aanwezigheid op haar werk ondanks dat ze slechts in de periferie aanwezig is, haar zoektocht naar een plek om tot rust te komen aan het strand en het opzoeken van haar zoontje die bij haar ouders woont tekenen de slechte situatie waar Julia in zit. Haar gevoel van depressie en grip te hebben verloren op haar leven zijn te begrijpen al roepen ze ook enige irritatie op wanneer het gaat over hoe ze zich verhoudt tot Mees. De Julia in De laatste vrouw is nog maar een schim van de zelfverzekerde vrouw uit De verloren jongen, al blijft dat gelukkig niet het hele verhaal zo.  Een aantal personages uit het eerste deel laat zich nu wederom zien, waarbij vooral de rol van Maarten in de verhaallijn rondom hem zorgt voor een extra spanningsboog in het geheel. Van Mierlo weet met de afwisseling van het vertelsperspectief de lezer af en toe een kijkje te geven op de verdwenen vrouwen wat intrigerend werkt. De spanning is wederom voldoende aanwezig en ook in dit tweede deel zit er flinke vaart in het plot, mede veroorzaakt doordat het van origine als luisterboek is geschreven. Ook al heeft dit deel van de trilogie net iets minder te bieden dan het originele eerste deel toch is het wederom een goed boek en duurt het gelukkig niet meer lang voor het laatste deel ook te verkrijgen is.