Waardering ***
Alex Marwood is het pseudoniem van de in Groot Britannie wonende auteur en journaliste Serena Mackesy. Ze schreef eerder romans, maar stapte over naar het gebruik van een pseudoniem toen ze haar eerste psychologische thriller uitbracht. Haar derde boek Waar is ze? Werd haar debuut voor Nederlandse bodem en recent verscheen Achter de voordeur, wat ze in 2014 al uitbracht. In 2015 zijn de filmrechten van dit boek gekocht, dus wie weet verschijnt er nog een spannende remake op het witte doek. Haar beginpunt voor het schrijven van Achter de voordeur was het gegeven dat er regelmatig seriemoordenaars samenwonen met veel mensen om hen heen. Alle bewoners van nummer 23 zijn daar door het lot terecht gekomen, maar het zijn schaamte en angst die ervoor zorgen dat ze er blijven. Om alle perspectieven goed in beeld te houden, werkte Marwood met een enorm whiteboard waarop zij al haar informatie bij hield (bron http://www.crimefictionlover.com/2013/11/ntn-alex-marwood-interviewed/ ).
Huis nummer 23 herbergt een geheim. In deze bouwval, beheerd door een verdorven huisbaas, staat iets op het punt onthuld te worden. En alle zes de bewoners van de appartementen hebben dingen te verbergen. Collette en Cher zijn op de vlucht, Thomas is een onwillige einzelgänger, Hossein en “de stille man” proberen zich verborgen te houden en allen worden daarbij in de gaten gehouden door de oudere dame Vesta- of tenminste, dat denkt ze. Door een ongeluk worden de buren samengedreven tot een verbond, maar één van hen is een moordenaar…..
De cover van “Achter de voordeur” is intrigerend, want wie is die persoon in die rode jas?
De kleursetting maakt het een wat lugubere afbeelding. Op de achterkant staat een inleiding in het verhaal die vrij algemeen blijft, waar wel meer spanning in had mogen zitten. In Marwood's verhaal staan verschillende personages centraal die je in aparte hoofdstukken steeds een beetje beter leert kennen. In de proloog, die je misschien wel vaker wil lezen om echt te snappen hoe een en ander nu precies zit, introduceert Marwood behoorlijk veel mensen die later niet meer aan bod komen. Inhoudelijk is het echter een sterke proloog die goed past bij het verhaal, zeker voor een spannende touch zorgt en ook voor verrassende wendingen aan het eind. Qua personages weet Marwood goed verdieping aan te brengen en merk je direct dat allen op hun eigen manier iets te verbergen hebben, waardoor het ook onderling tot wrijving leidt. De eigenzinnige Cher, die nog jong en naief is weet zich toch goed staande te houden en bijt flink van zich af. Terwijl de oude dame Vesta overkomt als het lieve omaatje die voor iedereen wel wil zorgen en voor allen klaarstaat maar toch ook haar eigen pad trekt. De aantrekkelijke Collette die in continue staat van paraatheid verkeert brengt met haar handelen wat meer dynamiek in het boek, waardoor je als lezer nieuwsgierig blijft hoe haar verhaal gaat aflopen. Toch had hier meer spanning in kunnen zitten, waar het nu slechts wat in de ongemakkelijke contacten blijft hangen. Met de plottwist die de bewoners samenbrengt komt de spanning er wel degelijk beter in, maar nadat duidelijk word wie de moordenaar is neemt deze ook vrij snel weer af. Jammer, want de lezer hierbij langer in het ongewisse laten had de spanningsboog zeker nog kunnen verbeteren.
www.schrijfplezier.eu: Columns, Recensies en meer.
Copyright © 2023 Schrijfplezier.eu