U bent hier

Hoffschlag, Bronja - De dode kamer

Waardering ****

Zelf publicerend debutante Bronja Hoffschlag levert met haar 713 pagina’s een debuut van formaat af, waardoor ze de Hebban debuutprijs 2014 op haar schoorsteenmantel mag zetten . De 33-jarige is woonachtig in Rotterdam en werkt al sinds 2011 aan De dode kamer, het eerste deel van wat trilogie Project X moet gaan worden. Ze heeft al verschillende baantjes gehad sinds haar studie maar combineert nu haar werk als receptioniste met het schrijven in de avonduren. Het vervolg op De dode kamer staat gepland voor het voorjaar van 2015.

De werkeloze Lennart is de tegenpool van zijn succesvolle jongere broer, architect Mischa Larsen. Hun ouders zijn 15 jaar terug overleden, waarna beide broers op een eigen weg terecht zijn gekomen. Het contact is moeizaam en met periodes zelfs volledig afwezig. Wanneer Lennart echter langere tijd Mischa niet kan bereiken komt hij er uiteindelijk achter dat zijn broertje ontslag heeft genomen en naar Amerika is vertrokken. Tijdens zijn zoektocht naar Mischa wordt Lennart genadeloos met het verleden geconfronteerd. Ook ontdekt hij dat hij zijn broertje lang niet zo goed kent als hij gedacht heeft. Ook Mischa gaat de confrontatie met de geesten uit zijn verleden aan, echter hij trekt daarbij de aandacht van seriemoordenaar Donald Skinner.

De cover van De dode kamer trekt gelijk de aandacht, alsmede de dikte van het boek. De blauwdrukken op de cover passen goed bij Mischa. Het plot is complex, vele gebeurtenissen in de levens van de broertjes hangen met elkaar samen. Wat Hoffschlag mooi gedaan heeft is vanuit twee perspectieven schrijven, waarbij complimenten op zijn plaats zijn voor het neerzetten van de context in beide verhalen zonder een fout. Echter door de context te herhalen is het voor een lezer met een goed geheugen soms wel erg veel onnodige herhaling wat de vaart uit het verhaal haalt. Hierdoor laat ook de spanningsboog bij momenten wat te wensen over.  De karakters van de bijrollen zijn wat minder uitgewerkt en hadden in sommige gevallen, zoals bij Maren en Colin meer uitgediept kunnen worden. Hoffschlag heeft daarnaast gebruik gemaakt van 2 hoofdpersonen die elkaars tegenpool zijn, iets wat duidelijk van de pagina’s afspringt. De moeite om elkaar te begrijpen past bij de karakters en bij het verhaal dat ze heeft neergezet. Al met al een boeiend debuut met een dikke voldoende.

 

www.schrijfplezier.eu: Columns, Recensies en meer.

Copyright © 2023 Schrijfplezier.eu