Hiekkapelto, Kati - De kolibrie

Waardering ***

Het debuut van de Finse Kati Hiekkapelto verscheen op 5 januari 2016 in de Nederlandse boekhandels. De combinatie van migranten die in Finland wonen en werken en de misdaad is een genre dat haar koos, het was geen bewuste keuze om hierover te schrijven. Haar kennis en ervaring waren een goede ondersteuning bij het schrijven van De Kolibrie. Naast boeken schrijft ze de lyrics voor haar eigen punk band en heeft ze nog als wens ooit haar theaterstuk af te schrijven, echter door weinig vrije tijd gaat dit niet zo snel (http://www.crimefictionlover.com/2015/08/interview-kati-hiekkapelto/ ).

Anna Fekete, een Joegoslavische migrante die als sinds haar jeugd in Finland woont, gaat werken bij het team geweldsmisdrijven. Haar Finse partner Esko uit openlijk zijn racistische denkwijze zowel naar haar als in het onderzoek naar de moord waar ze op Anna’s eerste dag al mee te maken krijgen. In de zak van de, met een hagelgeweer, omgebrachte vrouw zit een amulet met een exotische afbeelding. Tegelijkertijd loopt er een onderzoek naar een Koerdische familie, waarvan de 17-jarige dochter het alarmnummer heeft gebeld. Tijdens het onderzoek trekt Bihar haar uitingen over eerwraak in, maar Anna is niet overtuigd en kan het onderzoek niet loslaten. Dan vind er een tweede moord plaats.

De kolibrie wordt gelanceerd met De Finse queen of crime op de cover. Een titel die Hiekkapelto dan natuurlijk wel waar zal moeten maken. De afbeelding van de jonge vrouw op het pad komt niet echt overeen met het plot, daar had meer van gemaakt kunnen worden. De cover van dit boek trekt wel de aandacht, vooral door de mooie rode lucht die is gebruikt, waardoor het in de boekhandel zeker wel opgepakt zal worden. Hiekkapelto weet haar personages tot leven te brengen door naast het plot ook de diepte te zoeken in hun respectievelijke levens. Op ingenieuze wijze geeft ze een inkijkje in hoe, vanuit haar perspectief, de Finnen omgaan met en denken over migranten die bij hen komen wonen en werken. Wat betreft het plot weet Hiekkapelto tot het einde toe geheim te houden wie er verantwoordelijk is voor de moorden. Echter komt dit zo uit de lucht vallen dat je als lezer niet het gevoel hebt op het verkeerde been te zijn gezet of dat je aanwijzingen hebt gemist. Hier laat ze helaas dus wel wat punten liggen, want je wil als lezer weliswaar verrast worden maar wel snappen hoe het geheel in elkaar steekt. De verhaallijn rondom Bihar is boeiend en laat ook een onverwachte kant van de hoofdpersonages zien.  Alhoewel de gebruikte taal prima past bij Bihar als jonge tiener, leest het door het spreektaal gebruik niet altijd even prettig weg. Wat betreft de titel Finse queen of crime heeft Hiekkapelto weliswaar een literaire thriller afgeleverd met haar beeldende omschrijvingen, maar mag zij nog meer aandacht besteden aan haar spanningsboog die pas laat omhoog schiet en het meenemen van de lezer in het verhaal om deze titel eer aan te doen.