Craven, M.W. - De Curator

Waardering ****

M.W. Craven is een Engelse auteur, opgegroeid in Newcastle. Hij heeft enkele jaren gediend en volgde daarna een studie Social work met als specialisaties criminologie, psychologie en middelenmisbruik. Na 16 jaar als reclasseringsambtenaar te hebben gewerkt is Craven tegenwoordig fulltime auteur. De Curator is het derde deel rondom Washington Poe en Tilly Bradshaw. Eerder verschenen al Brandoffer**** en Zwarte zomer****, het vierde tot en met het zesde deel zijn ook al door uitgeverij Luiting-Sijthof uitgegeven. Daarnaast is hij in 2024 gestart met een nieuwe serie, rondom personage Ben Koenig, met als eerste titel Jachtseizoen.

Er worden verspreid over Cumbria verschillende lichaamsdelen gevonden, waardoor Washington Poe en Tilly Bradshaw voor een raadsel komen te staan. Wat maakt dat sommige slachtoffers verdoofd zijn terwijl andere een extreem pijnlijke dood hebben gehad. Wat maakt dat hun verdachte allerlei zaken ontkent die ze kunnen bewijzen maar dingen toegeeft waar ze niks van wisten? En waarom hadden alle slachtoffers een bepaalde periode allemaal tegelijk vrij?

De cover van De Curator toont een afwasbak met putje, waar de bloedresten nog zichtbaar zijn. Het is een luguber beeld dat wel gelijk enige spanning oproept en menig thrillerlezer zal aantrekken in de boekhandel.
In het eerste hoofdstuk maken we direct kennis met de dader, die een van zijn gruwelijke daden in praktijk brengt, waarbij hij zijn slachtoffer vertelt wat hij doet. Dat M.W. Craven de gruwelijke details niet schuwt is vanaf de eerste pagina duidelijk.
Het verhaal start op eerste kerstdag, waar een mok met lichaamsdelen een onverwacht cadeau vormt. De start van het vinden van verschillende lichaamsdelen verdeeld over Cumbria. Craven laat Poe starten op de babyshower, waar het zichtbare ongemak van Poe van de pagina's afspat. Een mooie manier om een klein stukje privé van Poe, Tilly en Flynn in te brengen, waar uiteraard het werk dwars doorheen komt.
Het is even wennen om Poe in Cumbria te zien aansluiten bij een ander team, om niet de leiding te kunnen nemen en hem zonder Tilly aan het werk te zien. Toch weet Craven de lezer hier goed in mee te nemen en bij het verhaal te houden.
De zoektocht van de politie en rol die Poe, Tilly en Flynn daarbij hebben geeft een wat meer kabellende periode in het boek maar dan nog is het de fijne schrijfstijl die maakt dat je blijft doorlezen. De auteur is er goed in geslaagd om de omgeving tot leven te brengen, je hebt als lezer het gevoel dat je op de kliffen over zee staat uit te kijken of dat je mee zou kunnen zwemmen om het eiland te bereiken.
Vooral wanneer, tegen het einde, bij Poe de kwartjes gaan vallen komt het verhaal in een stroomversnelling en is De curator niet meer weg te leggen.
De interactie tussen Poe en Tilly vormt een heerlijke ondergrond bij het plot en levert ook de nodige humoristische momenten op. Dit alleen al maakt de Curator het moeite van het lezen zeer waard, naast een goede spanningsboog die bij momenten weliswaar  wel wat kabbelend kan zijn maar nooit oninteressant wordt.

Dit boek werd gelezen voor de leesclub van LS, waarbij een recensie exemplaar is verkregen.